صعود هوا در جو تا ارتفاعی ادامه دارد که سبکتر، یعنی گرم تر از هوای محیط خود باشد. در چنین شرایطی هوا ناپایدار است و چنین حالتی را ناپایداری می گویند. توده هوای صعودکننده، در یک ارتفاعی، سردتر و در نتیجه سنگین تر از هوای بالای خود خواهد شد و دیگر نمی تواند صعود کند. در این حالت آن را هوای پایدار می نامند. اگر مقدار افت محیطی دما بیشتر از افت آدیاباتیک آن باشد، هوا ناپایدار و اگر کمتر از آن باشد، هوا پایدار است.


گاهی ممکن است قسمتی از هوای یک منطقه پایدار و قسمتی دیگر از آن ناپایدار باشد. این حالت را ناپایداری مشروط می نامند.


منبع: وبسایت جغرافیا و اقلیم